Gits aan de spits

Beste Thillianen,
mijn hart is met blijdschap vervuld als ik de tornooitableaus bekijk. Heel wat Gitsige koppels wagen hun kans en bestormen onze velden. Voor de meer recente Thillianen toch enige verduidelijking omtrent de adoratie voor de gemeente, die in 1977 verkeerdelijk bij Hooglede werd gevoegd.
In de tijden dat de mannenlijven nog naar Drakar Noir geurden, de bikinilijn nog moest uitgevonden worden en tennis gespeeld werd met Tretorn keien, streken massa’s jeudige Gitsenaars neer in Thille. We beleefden samen machtige tijden. Het toenmalige tenniskotje daverde meermaals op zijn grondvesten. We dronken, lachten, zongen, … en af en toe liep er eens één met een ander zijn lief weg. Wel Thillianen, buiten dit laatste, beleefden we afgelopen dagen de sfeer van weleer.
Heel lang bleef het stil rond onze Gitsige vrienden. Ruim twee decennia hebben wij het moeten stellen met onze aangespoelde Gistsenaar, Strobby. Waarom ze hem ooit laten emigreren hebben naar Lichtervelde is mij een raadsel. Hij kent minstens 10.000 songteksten van buiten, staat altijd paraat en vertelt kluchten die men zelfs in de Gobiwoestijn, als droog zou beschouwen. Dat hij ook wat luid en meestal uit de maat meezingt, zou te maken hebben met het per abuis inslikken van een pickupnaald. Net zoals zijn ex-gemeentegenoten, dragen we onze Strobby een bijzonder warm hart toe en namen we hem met plezier op in het Lichterveldse uitgaansleven.
Vandaar een warme, doch dringende oproep, aan de respectievelijke burgermoeders Rita Demaré en Ria Pattyn. Laten we deze historische vergissing, volledig naar jullie Christelijke traditie en zonder bloedvergieten, rechtzetten en de fusie tussen Gits en Lichtervelde uitroepen. Ik ga voor Gitservelde of iets in dien aard. Het heeft lang genoeg geduurd.

De captain